We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

To T​έ​λ​ε​ι​ο Έ​γ​κ​λ​η​μ​α

by Infinik

/
1.
Οι φίλοι μου είναι τύποι ωραίοι σαν τον Biggie Δεν τρώνε εύκολα φρίκη ασχέτως την συνθήκη Τι δίνεις για λεφτά; Που θα ‘φτανες γι αυτά; Δε γλύφω αφεντικά για να ‘χω μετρητά Στον ύπνο βλέπω μόνο τα φράγκα και το χρόνο της τάξης μου γραφτό είναι να μην τα ζευγαρώνω Την ώρα που δουλεύω εγώ φαντάζομαι να κλέβω Αδειάζω το ταμείο ενώ φεύγω σαν τον Βέγγο Ξέρω το έργο, ο πλανήτης θέλει νεύρο Θα θελα πολύ την τράπουλα ν ανακατεύω Οι τσέπες είναι άδειες σαν την καρδιά της πόλης Μονάχοι καουμπόηδες στην πλάτη μιας Ντόλης Δεν πλούτισε κανείς με το σταυρό στο χέρι Φτύσε το αφεντικό, μάλλον εκείνο ξέρει Η τρόικα έχει γνώμες για μέτρα κ κανόνες Οι «Μένουμε Ευρώπη» δαχτυλιάζονται σ οθόνες Μιλάω για μεροκάματα ποιος είπε για κονόμα Οι πλούσιοι για να ναι πλούσιοι πουλάνε βρώμα Υπάρχει μόνο γκρίνια χωρίς τα μπικικίνια Γαμιέται η ρουτίνα μας τρώει η Αθήνα Καρότο και μαστίγιο η μέθοδος γνωστή Το αύριο μας πάντα κρέμεται από μια κλωστή Δε ρίχνω το μισθό χρειάζομαι ρευστό Δε κάνω το μαλάκα για να είσ’ αφεντικό Ρεφρεν: Τα λεφτά πάνε στα λεφτά και φέρνουνε λεφτά Eμείς παίρνουμε ψίχουλα να τρων τα αφεντικά Σε χάνω στην δουλειά 24/7 Αγάπα με να φύγουμε να μην μιλάω γι αυτά Πόσο κάνει το ποτό; οκ θα πάρω μπύρα Θέλω όταν βγω να μην σκεφτώ τι πήρα Θέλω το σουβλάκι να μην είναι από τον “Μάκη” Ένα φιλαράκι να δανείσω στην ανάγκη τυράκι, παραδάκι μαρούλι και ρευστό Αν υπήρχε, θα σταυρώναν πάλι το χριστό Το χρήμα είναι θεός , ο θεός γίνεται χρήμα Με τι σκατά να ζήσουμε; Δε μας πληρώνει η ρίμα Θα κάνουμε πολλά η μέρα να βγει πέρα Η φτώχεια είναι χολέρα κολλάει με τον αέρα Εδώ πέρα , στο κάτω κάτω , πιάσαμε πάτο Οι πλούσιοι θα γίνουνε φαί μέσα στο πιάτο Μου λένε πως θα φτιάξει μαλάκες έχω στάξει Πατέρα είσαι εντάξει κι ας μην σε λένε Λάτση Αστέρες βρηκαν ώρα να πουν πως έχουν ζόρια Με πόσα ζω εγώ; Πόσα δίνουν σε κοκόρια; Χρειάζομαι λεφτά όπως δούλους η δουλειά Θα παίξω krav maga στις ζωής μου τον νταβά Νομίζουνε τα ξέρουν όλα σα την ΚGB Αφέντες νιώθουν μόνο με αριστερό κροσέ Με ρούχα εμπριμέ ευγένειες σικέ Μαλάκα δε δουλεύω μια ζωή στο βερεσέ Αφού δε ζεις,Δε γαμιέται κι η πατρις Να κλέψουμε τις τράπεζες να ζήσουμε και μεις
2.
Άλλη μια γαμημένη μέρα στην δουλειά Μου παν για λεφτά λεφτά δεν βλέπω πουθενά Δουλεύουμε μπροστά συνέχεια πίσω πληρωνόμαστε Γιατί γινονται αυτά άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε Ευάλωτο με βρήκανε σε μήνες ανεργίας Ποτέ δεν παρακάλεσα κηφήνες εκκλησίας Αντίθετο με βρίσκαν οι σειρήνες της μαφίας Ψωμί δεν θα μου δίνανε οι ρίμες της πλατείας Δεν πληρώνεις δεν δουλεύω , άντε και γαμήσου Θα δουλεύω όσο πληρώνομαι, δεν είμαι το σκυλί σου Θυμίσου, συντονίσου πριν να πάρεις φόρα Τα νοίκια μου, τα δίκια μου τα θέλω εδώ και τώρα Είν υπόθεση ρουτίνας ο μισθός της πείνας Ζήσε το μύθο της κίνας, μες το κέντρο της Αθήνας Πώς να βγει ο μήνας μες στη χώρα της κομπίνας Σ’ έχω βάλει στόχο όπως ο Κουφοντίνας Ρεφρεν: Θα σκοτώσω το αφεντικό μου, για το καλό μου Θα σκοτώσω το αφεντικό μου, για το μισθό μου Θα σκοτώσω το αφεντικό μου, τον διάολό μου Θα σκοτώσω ένα αφεντικό, το αφεντικό μου! Οι μέρες μου περνάνε μέχρι να γεράσω Τον Νίκο προσπαθώ σ αυτό το δρόμο να μην χάσω Περήφανος και δεν θα σπάσω, δεν θα ησυχάσω Αν τύχει το αφεντικό έναν ψόφο θα κεράσω Δεν είμαστε φιλάρες άρα δεν σου κάνω χάρες Δεν είν η εταιρεία μου δεν είμαστε κουμπάρες Απλήρωτος παπάρες συνεχώς λέτε τα ίδια Αγάπες στην δουλειά αλλά στην πληρωμή σκουπίδια Με βρήκε στην ανάγκη και με πήρε στο φαλάγγι Μπισκότα με ταΐζει όπως το Scooby o shaggy Υπάρχουν τρόποι πλάγιοι εγώ είμαι μπαμ και κάτω Αν δουλέψω Κυριακή θα σε δείρω το Σαββάτο Το μάτι μας γυαλίζει πάρτε το χαμπάρι Θα γίνω δολοφόνος σαν το Ντέρτι Χάρυ Είπες κάτι γι’ απολύσεις; Άφησέ τες στο συρτάρι Βαλσαμώνω αφεντικά σαν τρόπαια σαφάρι Δεν γουστάρω να δουλεύω και το κάνω για να ζήσω Τα λεφτά δεν παζαρεύω, πως θα με ταΐσω; Την επόμενη φορά ρεπό δεν θα ζητήσω Θα μπω μες το γραφείο σου και θα το κατουρήσω Τα τσιράκια σου σε γλύφουνε μέχρι να παπαριάσεις Γι αυτό μοιάζεις με γλίτσα όπως ο Ωνάσης Τις συμβάσεις μας θα φας μέχρι να χορτάσεις Απ’τους σκλάβους με αγάπη δε χρειάζονται συστάσεις Οι φίλοι μου είναι άνεργοι δεν έχουνε ρευστό Δουλεύω μόνο εγώ μπορεί και άλλοι κανα δυό Σκατό για ένα μισθό δεν θα πω ευχαριστώ Το χρήμα το ζεστό το τσιμπάει τ αφεντικό Αν κέρδιζα το τζόκερ θα τον έχεζα στην μούρη Τα σώβρακα θα του παιρνα και την ζωή για γούρι Θα σκόρπιζα τα πάντα δεν θα τα κανα μασούρι Να ζήσει σαν εμένα ίδια δουλειά ίδιο αγγούρι
3.
Δεν με νοιάζει ο νόμος, δεν με νοιάζει η τάξη Εμείς είμαστ ο νόμος, Εμείς είμαστε η τάξη Δεν είναι όλα εντάξει , να γαμηθούν οι μπάτσοι Το τέλειο έγκλημα είναι, εκδίκηση στην πράξη Οι μπάτσοι μας κοιταν στραβά κοιτάν καλά Τους κάνουν πάλι πλάτες κανάλια και ΓΑΔΑ Όπου θέλω περπατάω χοίρους δε ρωτάω Όταν τους μιλάω τα αρχίδια μου κρατάω Τι είναι πια το νόμιμο; Τι το παράνομο; Η φτώχεια είναι ντομινο μες το τετράγωνο Οι κάδοι είναι πιάτο για κάποιους αποκάτω Αμίληκτες συνθήκες σαν πόλεμος του ΝΑΤΟ Θα έκανα τα πάντα για να επιβιώσω Παρόν ήρθα να δώσω ποτέ δε θα κολλώσω Η νόμιμη ζωή βρωμάει απ’το βρακί Οι νόμοι έχουν φτιαχτεί ο πλούσιος να ζει Θα μπω σε σούπερμάρκετ αν ψάχνω για φαί Να πείς στο δικαστή να πάει να γαμηθεί Πρώτοι εκείνοι κλέβουν ποιο είναι το κόλλημα; Γάμησε το νόμο έχουμε το πρόβλημα! Χάσαμε το μέτρο αθενς γκρις και φέτο Δεν ζουμε σε γκέτο όμως φάγαμε πακέτο Σκοτώνουμε εμάς να ζήσει η ελλάς Ποτέ αυτή η ελλάς δεν νοιάστηκε για μας Οι μπάτσοι στην ουσία γουστάρουν την μαφία Συνάδελφοι κι οι δύο πουλάνε προστασία Μου μοιάζουν συμμορία χτυπάν την απεργία Εδώ τώρα θα κάνουμε του ρόμποκοπ κηδεία Το δύχτι που απλώνουν δε πιάνουν καρχαρίες Μαζεύουν πιτσιρίκια τα βράδυα σε πλατείες Ελέγχουν οι σειρήνες οι νόμοι είναι βιτρίνες Συνήθως είναι νόμιμες οι πιο γερές κομπίνες Οι πιο νομοταγείς σκουλήκια είναι της γης Χρυσός αγοράζεται αν θες να πουληθείς Mισή ζωή στο νοίκι, μισή στο χαρτζιλίκι Γαμιέται ρε το σπίτι, του μαυραγορίτη Ο νόμος δεν σημαίνει πως έχεις δικαιοσύνη Απλά μπορεί το αφεντικό τη μήνυση να στήνει Να κρυψει τα σκατά του, να σώσει τα λεφτά του Τους μπάτσους να καλέσει αφού σε δει μπροστά του Τι λένε οι γραφές και οι περγαμηνές Μετράει μόνο ο λόγος σαυτές τις γειτονιές Αθήνα είσαι χαλάσματα, ακούς φαντάσματα Να βλέπεις καθαρά πριν βγάλεις συμπεράσματα Αγώνας για ζωή σε δύσκολη εποχή Τι είναι προτιμότερο ο νόμος ή εσύ; Φορέσαν τα καλά τους και τα χαμογελά τους Οι μπράβοι τους σου δείxνουνε να μένεις μακριά τους Αφού πρωτα το ζήσω το ραπ θέλω να φτύσω Αφού έχω ανάγκες το έγκλημα θα αρχίσω Αφού το κανονίσω το τέλειο θα ζητήσω Ξεπέρασα το σύνορο και δε γυρίζω πίσω!
4.
Αλαντίν το λυχνάρι δάνεισέ μου έχω ευχή Δεν θέλω εύκολη ζωή «το ‘πε ο Bruce Lee» δύναμη ν αντέξω θέλω ό,τι κι αν συμβεί Ο Infinik κι αν φάει χώμα δεν μένει στην γη Ηλεκτρισμός και ρίγη η πόλη κάτι κρύβει Συμβαίνουν μαλακίες είναι μέσα στο παιχνίδι οι πολυκατοικίες, σκηνικό για το κυνήγι Το ‘χεις μάθει ήδη δεν είναι φίλος σου το φίδι Τρύπες στον αέρα, παράσημο τις κάνω Δίπλα μια φωτό να θυμάμαι τον ρουφιάνο Τύποι τόσο δήθεν σαν τον Μπογδάνο Αέρα στη χολέρα, θέλω ν’ ανασάνω Πρώτοι οι δικοί μου έχουν την προσοχή μου Μέσα στη μεγάλη πόλη κάνω την ζωή μου κόντρα στον καιρό στην ψυχή μου φυλαχτό Δέντρο το κακό, έχει το μυαλό καρπό Δίπλα στον Αχέροντα περνάν οι εποχές Σβήνω απ’ το τηλέφωνο τις λάθος επαφές Τέρμα οι συγγνώμες και οι χαριστικές Κάτω από το δέρμα έχουμε και ‘μείς ψυχές η ζωή αγώνας είναι, δίχως τα time-out Πόνος είναι η φήμη όχι το knock-out Είπες δε σκοτώνει; με κάνει δυνατό ήττα ίσων πείρα, μαθαίνω να νικώ Κι αν γίναν όλα άνω κάτω, πάμε παρακάτω Κι αν ξύσαμε τον πάτο πάμε παρακάτω Πάμε μια βόλτα στο πάρκο , πάμε παρακάτω Λύκος είμαι, δεν θέλω το φαΐ στο πιάτο Αν μου ‘σκαψες το λάκκο, θα πέσεις μέσα καλά και ντε μπαμπέσα η μικρή μου πριγκηπέσσα Αγάπη εγώ δεν ξέρω, ν αγιάζει όλα τα μέσα Νισάφι όταν είπα μου ζήτησε τα ρέστα Μην ψάχνεις την απάντηση στο αν χαλιέμαι καν Στην χώρα του ποτέ ζει σαν τον Peter Pan Εγώ προειδοποίησα όπως ο Big Pun Εσύ όμως νιαούριζες σαν τον Τακι τσαν Κακίες δεν κρατάω μικραίνουν την ζωή Εγώ έκανα Λάθη , λάθη έκανες και συ Δεν είναι τελευταίο, δεν θα ναι και το πρώτο Πάντοτε μαθαίνω με τον δύσκολο τρόπο Μη με ρωτάς τι θα ‘κανα αν εσύ ήμουν εγώ δεν θα πνιγώ εγώ σε μια κουταλιά νερό Δεν υπάρχει παραπέρα φτάνει ως εδώ μου την δίνει το μελό, σε παρακαλώ Κοστίζει αν είσαι βλάκας Σαν το τυρί της φάκας Καλός με τους καλούς με τους μαλάκες πιο μαλάκας αυτό είμαι που μ έκανε μια θάλασσα μπετό Αυτοί επιβιώνουν εγώ διάλεξα να ζω Ρεφρέν: Ό,τι έγινε έγινε, όλα καλά Ό,τι έγινε έγινε, πολλά φιλιά Ό,τι έγινε έγινε, έχω δουλειά Ό,τι έγινε έγινε, άντε γεια Γέφυρα: Ότι κι αν συμβεί σκληροί είναι καιροί Ότι κι αν συμβεί είμαι ο Ι-νι και φι Πάμε απ’ την αρχή γιατί χάσαμε επαφή Δεν μου καίγεται καρφί ζούμε μόνο μια ζωή
5.
Αλήθεια εσύ τι είσαι; Τι προσποιείσαι; Πως έγινες αυτό που είσαι; Τα μάτια κλείσε Δεν ήσουν πάντα αυτό που είσαι, κομμάτια σβήσε Σ’αρέσει αυτό που είσαι; Ή απλά είσαι; Θ’ανοίξουμε διάλογο στου υπόνομου την άνοδο Γιορτή είναι δίχως αύριο σαν το χορό στο ζάλογγο Φυτρώνω στο υπόγειο σαν στέπα είναι άγονο Θα έχει πάντα πλάκα, αρκεί να ναι παράνομο Δεν είμαι πλάσμα ήρεμο κουμάντο να με κάνεις Απόψε έχει πανσέληνο δεν βλέπω να με πιάνεις Κατάλαβε ποιος είμαι τον κριτή μην παριστάνεις Αγάπησέ με λίγο , ίσως το πρωί με χάνεις Ολόκληρη ζωή, κυνήγι για το γεύμα Η μάνα αετός, μου χάρισε το βλέμα Αρκούδα ο μπαμπάς, μου χάρισε το δέρμα Αγρίμι είμαι και γω, εκεί είναι το θέμα Η μέρα μας τελειώνει, η γη τώρα παγώνει Κυνόδοντες υψώνει, γούνα μου φυτρώνει Το ένστικτο σκοτώνει όταν πάρει το τιμόνι Παγίδα είν οι δρόμοι όπως η Σαλώμη Λύκος το ταλέντο μου κι η πιο βαριά κατάρα Ρώτησε αγάπες μου ,εγώ τις πήρα σβάρα Ρώτησε αντίπαλους πως ήταν η τρομάρα Ρώτησε για μένα δεν δίνω δεκάρα Ίσως είδες λύκο, ίσως κάνατε παρέα Ίσως ερωτεύτηκες έναν λύκο τυχαία Ίσως τον πολέμησες και μάτωσες μοιραία Όμως το ποιος είμαι, δεν είχες καν ιδέα Αν ακούσεις την αλήθεια δεν θα τρως το φαγητό Θα ναι κάγκελο η τρίχα δεν θα φταίω εγώ γι αυτό Δεν σου φτάνει μία νύχτα να ξορκίσεις το κακό Από δώ να σου γνωρίσω τον άλλο σου εαυτό Δεν ήξερα τι θέλω μ έσπασα κομμάτια Συγγνώμη για τα λάθη σε κοιτάω μες στα μάτια Ο λύκος έχει τρόπο ξέρει μονοπάτια Ξανά δεν φτιάχνοντ’όλα, μα προσπαθώ για κάποια Κυνήγησε, τον μεγάλο κυνηγό Αντίκρισε, μες στα μάτια τον εχθρό Απείλησε, όποιον σε θέλει νεκρό Κίνησε, γη και ουρανό , Προσέχω την αγέλη, αδέρφια είναι τα μέλη Αντέχω και μονάχος η Βαβέλ άμα το θέλει Στην ζούγκλα του τσιμέντου είναι λίγα τα οφέλη Εντέλει βρίσκω στόχο σαν του Ρομπέν τα βέλη Προς μίμηση παράδειγμα το ξέρω πως δεν είμαι Απλά ξέρω τι είμαι και προσέχω να μην είμαι Σημάδια από την μάχη νέο πρόσωπο μου δίνουν Τις μέρες που θα ‘ρθούνε, αγρίμια όλοι θα γίνουν Έχω έναν Λύκο στο Σώμα χαραγμένο Όταν ζω σαν λύκος σαν άνθρωπος πεθαίνω μου μοιάζει ένα θηρίο , ακόμα με μαθαίνω ψάξε λίγο μέσα σου θα βρεις και κάτι ξένο
6.
είναι η πόλη μου βαμμένη από γκρίζο γι αυτό και όταν σου μιλώ νοιώθω πως δε σ' αγγίζω θα ήθελα να γίνω πράσινο να την καλύψω μα νοιώθω δεν μπορώ γι αυτό ίσως να εγκαταλείψω ίσως υπάρχουνε κάποιοι να τους λείψω τη διαμονή μου για αυτούς να μη θέλω να λήξω ίσως να γίνω μια φωτιά να την τυλίξω και κάπως έτσι το γαμημένο κύκλο να κλείσω μουσική θέλω να ακούω στην πλατεία ούτε ψαλμωδίες ούτε την αστυνομία ούτε θεό έχω ούτε έχω στοιχεία ει mister dj δυνάμωσε τα ηχεία παντού να ακούγομαι θέλω τα πάντα μπουρδέλο γαμώ το τσιμέντο στον καφενέ θα 'μαι μέσα και φέτο και η γειτόνισσα τρώει πακέτο το μπάτσο φερ' τον να κόψει κλήση ζεις κι από μέσα σου έχεις σαπίσει αν σε ενοχλεί η μουσική να πας αλλού ξέρω είμαστε αλήτες υπάρχουν άνθρωποι άρρωστοι που αισθάνονται ασφαλείς δίπλα σε ασφαλίτες Η γειτονιά μου έχει σπίτια προσφυγικά και είναι όπως βλέπεις την Αθηνά δυτικά (εκεί) εδώ φασίστες δε σηκώνουνε το χέρι γιατί κόβεται απ’ τη ριζά εδώ είναι Περιστέρι και σεβασμός σ όλες τις άλλες γειτονιές που ζούνε κ αναπνέουνε ανθρώπινες καρδίες μα τι να κάνω που οι γείτονες ενοχλούνται και σκάνε μπάτσοι λένε <<μη φωνάζεις ρε κοιμούνται!>> κοιμούνται; να παν να γαμηθούνε να ξυπνήσουνε και να κοιτάξουνε επιτέλους να αξιοποιήσουνε το χρόνο τους και να αποδεχθούν το διπλανό τους ν αγαπάνε και να μην κοιτάνε μόνο το σανό τους στο ίδιο καζάνι βράζουμε και βγάζουμε ζουμί κανείς δε μας χαρίζει το φαΐ και το ψωμί βγες έξω στο μπαλκόνι χαμογέλασε πλατιά κ ας τα παιδιά να παίξουν μη τα διώχνεις μακριά Πριν φύγεις μην ξεχνάς τα μέρη απ’ τα παλιά Τραβάνε απ’ τα μαλλιά ,ν’ ανέβουνε σκαλιά Τα πάντα είναι ρευστά μα μένει η γειτονιά Σε ψάχνω στα τυφλά γιατί είσαι μακριά Αν ζήσεις σα σκουπίδι μαθαίνεις το παιχνίδι Βραβεία περιμένουν το πιο καλό αρχίδι Οι φίλοι μου έχουν φύγει, Ευρώπη , ξενιτιά Ζωές που βγαίνουν πλέον με ψιλά και δανεικά Ο τρόπος που μεγάλωσες - ο τρόπος να πεθάνεις Και μάνα αν με καμάρωσες, λυπάμαι αν με χάνεις Δεν θυμάμαι ένα παιδί να ‘χει πιάσει καλή Τα παιδιά απ’ τα δυτικά πολεμάνε για φαΐ Μου λες ότι θα φύγεις τα στέκια σου ναι βάρος Εγώ εδώ στο πόστο σαν άυπνος φαντάρος Η πόλη μας σκοτώνει η μάχη μας ενώνει Η σκόνη του τσιμέντου σαν κόκα μας τσιτώνει Η γειτονιά είναι μία τη λέμε mama-mia Αγάπη στα παιδιά της όχι στην αστυνομία Εδώ είναι οι ρίζες, βαθιά μέσα στο χώμα Αν φύγω θα πεθάνω, μη με τραβάς ακόμα Τελειώνει τα οξυγόνο αλήθειες μες το στόμα Στα μέρη μου οι άμυνες δε πέσανε ακόμα
7.
Η γειτονιά είναι σπίτι , την θέλω καθαρή Γεμίσαμε περίεργους και θέλει προσοχή Τον έχω δει στο γήπεδο κεφάλα ξυρισμένη Και έλεγε από τότε, πως κάτι δεν σημαίνει Στο γυμναστήριο φούσκα για να κοζάρει μπούστα Και πάντα ήταν μαλάκας για τα δικά μου γουστα Θυμάμαι έψαχνε βύσμα για να του δώσει χρίσμα Μια θέση ματατζή να του την κάνει κλύσμα Συνήθως δεν μιλάνε δε θέλουνε διάλογο Θα πρέπει να τους ψάξεις για να τους κάνεις άλογο Το έπαιζε ματσό μεγάλος ζιγκολό Οι γκόμενες τον φτύναν γιατί έμοιαζε μ αυγό Δε ξέραμε αν ήταν στ’ αυτιά μας ψύλλοι μπήκαν Στα μέρη που μεγάλωσα τα φίδια τρώνε ήττα Φασίστες δεν περνάνε στο δρόμο θα τις φάνε Συνήθως όμως κότευε και το ‘παιζε ό,τι να ναι Για ότι του συνέβαινε του φταίγαν μετανάστες Ξεχνούσε πως στο λύκειο τον είχανε για μπάτσες Αρχαία ελληνική θα ήθελε παιδεία Μα γράφει τα συνθήματα χωρίς ορθογραφία Γυρνάω στην γειτονιά δε θέλω να τον βλέπω Δε θα θελα να μπλέκω αλλά τον θέλω σέκο Πως είναι ελληναράς γαμιάς παλεύει να μας πείσει Το στόμα του θα κλείσει ή θα μετακομίσει Ρεφρέν: Χτυπάς την λάθος πόρτα, τσάμπα μάγκα Στον δρόμο είσαι κότα, τσάμπα μάγκα Φουσκώνεις με την τρόμπα, τσάμπα μάγκα Στην πόλη είσαι ρόμπα, τσάμπα μάγκα Γεννήσαν οι μαλάκες , παντού έχουν κρυφτεί Θα βγουν από τις τρύπες τους με φάκα και τυρί Σκουλήκια μες την γη, που κάνουν προσευχή Κανείς δεν έγιν’ άνθρωπος ανάβοντας κερί Παντού έχει έναν τέτοιο ποτέ δεν παίρνει σέβη Μου είπαν πως η μάνα του ακόμα τον νταντεύει Το θέμα δυσκολεύει, γιατί δεν έχει φίλους Τον χέζουν τα πουλιά από της ΔΕΗ τους στύλους Πάντα ήταν ρουφιάνος όπως ο Τεν-Τεν Μέσα στο Α.Τ. ήτανε πουλέν Γούσταρε παπάδες όπως ο Εφραίμ Πρόσφυγες δεν ήθελε μέσα στην Εδέμ Η φάση του απ’ την φάση μας χιλιόμετρα απέχει Αλήθεια δεν βαρέθηκε καθένας να τον τρέχει; Και πάλι δε λυπάμαι θυμήσου το ρουφιάνε Εκείνοι που μισείς, στο τέλος θα σε φάνε Τουλάχιστον στην γειτονιά δεν έχει πάρει μποϊ Θα έμαθε καλά δε χέζει εκεί που τρώει Καλό κάνει σε κείνον, δε μπλέκει με εμάς Θα είναι πάντα κότα, παιδάκι της μαμάς Μπήκανε μπουζού έκλασ’ η μπουμπού Έσβησε τα πάντα μέσα απ’το FB Πάτησε tattoo πάνω απ’ το tattoo Kάλυψε το μαίανδρο με φάτσα αφεντικού
8.
Infinik - Φυλακή (free) 03:17
Χαράματα στο πόδι ξυπνάω μ αλυσίδες Στα δέρματά μας ράμματα που μοιάζουν με ρυτίδες Οι μπάτσοι είναι σιχάματα σαν άσχημα πειράματα Ελπίζω να ‘χεις μεροκάματα, αν όχι γάμα τα Δε ψάχνω θεωρίες χωρίς να έχουν πράξη Με έκανε μπαλάκι ο νόμος και η τάξη Εδώ μένω πριν φύγω, σαν κρατητήριο Για ότι και αν γίνει η φάτσα μου πειστήριο Βρεθήκαμε στην ένωση που τρώει τα παιδιά της Γινόμαστε κιμάς για να ζουν τα αφεντικά της Λεπτή είν’ η γραμμή πριν φτάσουμε στο έγκλημα Εκεί που μένω εγώ δεν τρώμε απ’ τα έτοιμα Σήμερα είναι έτσι, αύριο αλλιώς Παίζουνε στραβές, τι θες κι είσαι φτωχός; Αστέρια στην σημαία ελπίζω να καεί Γιατί αυτό που ζούμε δε λέγεται ζωή ------------------------------------------------------------------------------------------- Γεννήθηκα εδώ, μεγάλωσα εδώ Πιστέψαν οι γονείς μου ότι ήταν για καλό Ευρώπη της ειρήνης σε βλέπω αίμα να πίνεις Εμάς έχουμε μόνο δε με νοιάζει τι θα γίνεις Στα σύνορα διαμένω λιγάκι αν ερχόσουν Το μόνο χρέος που χα ήταν να δω το πρόσωπό σου Τα σίδερα βαράνε χρωστάμε λέει ξηλώσου Στο σπίτι μου κατάδικος, τι λέει στο δικό σου; Τα σπίτια είναι κελιά καψώνι η δουλειά Ισόβια τα δεσμά στου κούκου την φωλιά Θα φέρει ό,τι βρέξει θα μείνει ότι αντέξει Δεν θέλω να ‘μαι σκλάβος δεν έχω μάθει έτσι Στην πόρτα που κοιμάμαι τραβάω πάντα σύρτη Αρχίδια σας χρωστάω, δε μασάω παραμύθι Στενά τα περιθώρια πεθαίνει η Βαβυλώνα Αν έγινες κανίβαλος καλύτερα αυτοκτόνα -------------------------------------------------------------------------------------------- Mε λίμα στο ψωμί και σκάψιμο στη γη Με λίγο λίγο κόπο θα φύγω κι όπου βγει Περίεργη η ζωή εμείς τη ζούμε όπως έρθει Αυτό που μας σκοτώνει, αυτό πάντα μας θρέφει Χαρίζω τα Παρίσια σας μαζί και τα Λονδίνα Γιατί στην Ειδομένη πεθαίνουν απ΄ την πείνα Εγώ εδώ Αθήνα τη βγάζω κάθε μήνα Βαρέθηκα στην πόρτα μου να ουρλιάζει μια σειρήνα Πως χτίσαν χωρίς κάγκελα αυτή τη φυλακή Και κάθε διαταγή είναι να μείνω στο κελί Εδώ ο δεσμοφύλακας με κάνει ό,τι θέλει Αν ζήσεις σαν κουρέλι, πεθαίνεις σαν κουρέλι Το σχέδιο απόδρασης το ράπαρα στον δίσκο Εσύ αυτό που θέλω να πάρεις πια το ρίσκο Σκατά και στις ευρώπες σε φράχτες και σε πόρτες Κρατάω τα μυαλά μου δεν τα ‘καψαν οι κόκες Ρεφρεν: Το έχει σκάσει κάποιος, από την φυλακή Κανείς δεν θα τον βρει , δεν είναι πια εκει Πεθαίνει η Βαστίλη, αν φύγουμε μαζί Στους δρόμους περπατάω ελεύθερο πουλί
9.
Σάββατο γουστάρω όπως τις τελείες ο pacman Σάββατο είσαι θέαμα σαν πύργος στο Μανχαταν Θα στήσουμε το πάρτυ για χάρη της κερκίδας Αγγίζουμε ταβάνι σαν μύτη πυραμίδας Η νύχτα είναι μεγάλη δε ξέρει το ρολόι Συνάντησα το ζήση στα πάρτυ είμαστε σόη Κλειδί στην μηχανή να πάρει μπρος το βράδυ Οι άνθρωποι αλλάζουνε με ξίδια στο σκοτάδι Μαζεύω συμμορία να γίνει φασαρία Με τέρμα τα ηχεία ξυπνάν νεκροταφεία Θυμίσου τα block parties ξεκίνησαν σε γκέτο Για να σε βλέπω αύριο θα πίνω Καφέ σκέτο Σετάρουμε την φάση για να είναι όλα εντάξει Κονιόρδος μην το παίζεις άμα δε το κάνεις πράξη Τα φώτα αναβοσβήνουνε σαν όπλα απ’το django Θα παίξουν οι αλήτες οι φλώροι μένουν πάγκο Απόψε ο Vip θα έχει λίγο πιει Τα βλέμματα σκορπιοί τσιμπάνε στο πετσί Αν ψάχνεις για γαρύφαλλα μην ψάχνεις στα μπουζούκια Την είδα και ζαλίζομαι Χρειάζομαι χαστούκια Kι αν γίνουμε σκατά, δεν είμαστε σκατά Αυτή είναι η λεπτομέρεια που κάνει διαφορά Κολλάμε το χαρτί αφού είσαι ταπί Η φάση είναι παρέα όχι παραλιακή Στα χείλη της κραγιον βαθύ και βυσσινί Δύσκολοι καιροί εβίβα κι όπου βγει Θα βάλω μια λίστα με hypnotize του biggie Ας παίξει στο repeat δεν είμαι έχω φύγει Τα χείλη στάζουν αίμα ποτέ δεν πήγα πάσο Χορεύουν τα παράθυρα και τρέμουν απ’το μπάσο Την κάναμε από βία υπόγεια και νηστεία Μας έμεινε η μαγεία η καρδιά κ η αλητεία Τα καύσιμα οινόπνευμα κουνιούνται σε ποτήρια Αργότερα για θόρυβο θα τρέχω δικαστήρια Εγώ κι εκείνη μοιάζουμε σαν άξονα της γης Γυρίζουν όλα γύρω μας το κέντρο είμαστε εμεις Τα πάντα θα καούνε τερμάτισε το gain Θα γινουν όλα μπόμπα αν παίξει House of pain Αυτή είναι η σταρ σαν τα κοκτέηλ στο μπαρ ρολάρω με το σώμα σαν τον Αμπντουλ Τζαμπαρ που είναι η γειτονιά; ρωτάει ο dmx Με το να χέρι φάση το άλλο χέρι ντεκς Η δύσκολη βδομάδα χρειάζεται αλκοολ Ποτέ κανείς δεν πάρταρε χωρίς τους ντε λα σοουλ Αυτό είναι αφιέρωση στα πάρτυ Ανάμεσα στους έρωτες θα κάτσει και μια αγάπη Θα ζήσουμε ως το τέρμα ενάντια στο ρεύμα Αν ψάχνεις για τα στάνταρ μην ψάχνεις για εμένα
10.
Ζωές ζούμε σκληρές σ υπόγειες σκηνές Και στα καλά καθούμενα δε πιάνουν οι ευχές Στ’ αρχίδια μας παρτάρουμε ενίοτε σκληρά Ξεχνιέμαι καλοκαίρια με ρούμια κι αμμουδιά Ένα κι ένα δύο λένε μαθηματικά Φτάνει μια ζωή; ή δεν φτάνει τελικά; Θυμάμαι στα σκατά πως χρειάζομαι ποτά Χρειάζονται ποτά να ξεχάσεις τα σκατά Bro, έχω ανάγκη διακοπές, δε θέλω συμβουλές και λίγα φράγκα που φύλαξα στη μπάντα, πάρ'τα και καν'τα κουμάντα... Πάμε Αβάνα, να ακούσουμε τρομπέτες, για άραγμα κάτω από φοίνικες, βόλτες με Chevrolettes, με ρούμι,με ρούμι και παφαπούφα πούρα, να μαι σούρα και μαστούρα, κι η αγκαλιά της σκούρα. Γάμα το, πάμε κάπου εδώ κοντά, πένα το αμάξι,δε με κουράζει, το νέφος,ούτε τα κτήρια τα ψηλά, μα όσα γίνονται μέσα σ'αυτά. Ρούμι από Κούβα, αράζω σαν τον Βούδα Ρούμι από Κούβα, η γη θα έρθει τούμπα Ρούμι από Κούβα, γουστάρουμε την γκρούβα Ρούμι από Κούβα, δεν μας χωράει μια κλούβα Φύγαμε για Κούβα! Cool,πήρα μούζικα, buena vista, Chan-Chan και στέλνω SMS "Hasta la vista!" μικρή μου νεράϊδα, εκεί που πάω δεν έχει σήμα, ούτε WiFi-yah...”Fuck da Google-on”! Δεν έχει σήμα; Να 'χει γυναίκες μπόλικες,άνδρες δείγμα, σπάω την TV -Μα δε τη παίρνουμε μαζί! αυτή η συσκευή δε πρέπει να ξανανοιχτεί. Πήρα κι ένα σπρέύ,θέλω παντού να λέει, Therry Jay, χαρίζω ρίμες-σβήνω χρέη, η τριπλή μου οπτική,τριπλό esrpesso αν πιει, μπορεί να δει,ό,τι η ζωή είναι μαγική, ωραία και απλή. Η φάση θα κρατήσει ανατολή ως δύση Φωτιά είναι το ρούμι σαν δράκος της καλίσι Έχω φύγει μάνα πάω για Αβάνα Άλλαξαν τα πλάνα πλοία αεροπλάνα Την είδα τσεγκεβάρα στην πρώτη μου γαργάρα Θα ζήσουμε αλήτες πριν μπούμε σε τελάρα Zωή πριν απ το θάνατο μην είσαι χάπατο Τα πρέπει είναι σάβανο φωτιά στο Γκουαντάναμο
11.
Μια κόλαση η Αθήνα σαν της Μορντορ της Στοές Δουλειές υποχρεώσεις κι ιστορίες ανοιχτές 365 μέρες, 4 εποχές Της πόλης τα τσιμέντα μας ρουφάνε τις ζωές Ψάχνω μονοπάτι να με βγάλει από το χάρτη Να μην πιάνει κινητό ούτε να με νοιάζει κάτι Να χω αστέρια για ταβάνι και την άμμο για κρεβάτι Ποιος γαμάει τo αφεντικό? Αγάπη ρε αγάπη Να μαι κάτω από τον ήλιο σαν τις πυραμίδες Όχι κάτω από το νέφος σαν ρομπότ με βίδες Αν δεν κάνω διακοπές θα τελειώσουν οι παρτίδες Θα αφήσω ρε την πόλη και θα βόσκω γίδες Welcome to the club μου πε μια μαντάμ Θέλω εσένα reggae dub είπα σαν τον Uncle Sam Καίνε τα στενά αμάν σαν τούρκικο χαμάμ Κανένας δεν γλιτώνει σαν marine στο Bιετνάμ σαν ζόμπι περπαταν όλοι από τις αγγαρίες Κουράστηκα ρε μαν από τις μαλακίες Θέλω να μαι κουλ χωρίς να χτυπάω κάρτα Θέλω με ένα κλικ να βρεθώ Τζαμάικα Παντού φιλιά και μάκια ο Ινφινικ την κάνει (σμουτς) Της πρωτεύουσας οι ήχοι με τρυπάν σαν γκάνι Το σπίτι μου το καλοκαίρι βράζει σαν καζάνι Τον καύσωνα της μπύρες μου και φεύγω για λιμάνι ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Θέλω ένα διάστημα λίγο να ηρεμήσω Κάνω διακοπές θα αργήσω να γυρίσω Άδεια για πάντα μαγικά θα ζήσω Όταν βρω την νήσο το τηλέφωνο θα κλείσω Δεν με ενδιαφέρει τίποτα, τα πόδια μου ασήκωτα Σηκώνω μόνο κύματα και παγωτά σε κύπελα Φοράω μαύρα γυαλιά ώστε να κοιτάω ύποπτα Οργώνω παραλίες όπως ο Μέσι γήπεδα Θα βάλω ταμπελάκι μην με ενοχλείτε Προσοχή αν οδηγείτε και να παν να γαμηθείτε Δεν άντεξα την πόλη δεν με άντεξε και κείνη Χωρίσαμε αλλά θέλει φίλη μου να μείνει Για αγκαλίτσες που και που καυτές σαν τη φουφού for you Ξέρω κόλπα fu-man-tsu αρκεί να ‘μαστε ξεχού Τώρα έχω δουλειές να πάτε αλλού αφού Θα γαμήσουμε τα πάντα φέτος με το κρου Το τρένο σήμερα δε πάει στην δουλειά Γιαυτό και όλο το βαγόνι παίρνω αγκαλιά Δεν φοράω καν μαγιό μόνο αντηλιακό Έχω τσίπα, δεν την ξέρεις είναι απ’το χωριό Αν δω δουλειά θα στρίβω και χυμούς θα στίβω Στην άμμο θα την πέφτω σαν τριπλούν στο στίβο Από δω και από κει σαν τα σμηνη των ακρίδων Εγώ κάνω διακοπές γάμησε τον Νίβο Ρεφρεν: Κάνω διακοπές τέρμα οι δουλειές Κάνω διακοπές μέρες μαγικές Κάνω διακοπές πες μου ότι με θες Κάνω διακοπές άραγμα , ποτά και σεξ

about

Ποιος ομολόγησε ποτέ ένα έγκλημα πριν το κάνει;
Ο Infinik ,ένας rapper από τα δυτικά της Αθήνας, μας παρουσιάζει το καινούριο του album με τίτλο «Το τέλειο έγκλημα». Μέσα από funky ρυθμούς και κοφτερές ρίμες κάνουμε ένα ταξίδι στην δύσκολη καθημερινότητά όλων μας. Οι περισσότεροι ζούμε με λίγα λεφτά, πολύ πίεση αλλά και δυνατές στιγμές μέσα στις γειτονιές και στα πάρτυ.


Ακούγοντας το δίσκο, το τέλειο έγκλημα μοιάζει να είναι η κάθαρση που θα φέρει τις όμορφες στιγμές. Ποιο είναι τελικά αυτό το έγκλημα;

Μαζί με την κυκλοφορία του δίσκου δημοσιεύτηκε και ένα video clip, σε σκηνοθεσία Χρήστου Καρτέρη, με τον τίτλο «Τα λεφτά».

Το ρεφρέν λέει:
«Τα λεφτά πάνε στα λεφτά και φέρνουνε λεφτά
Εμείς παίρνουμε ψίχουλα, να τρων τ’ αφεντικά
Σε χάνω στην δουλειά 24/7
Αγάπα με να φύγουμε να μην μιλάω γι αυτά»

Μπορείτε να το ακούσετε όπως και τον υπόλοιπο δίσκο στο παρακάτω link:
www.youtube.com/watch?v=wStnR4ygDd8&list=PLMy_9YIf9MIB4INIGKKGEc16l-UKzHjvv&index=1

credits

released June 20, 2016

Μουσική παραγωγή: Τherry Jay beats ( στα κομμάτια 3,5,6,8,9,10), Anty beats ( στα κομμάτια 1,2), Renegade Instruments (στο κομμάτι 7), Romanticut ( στο κομμάτι 4) , 2Deep ( στο κομμάτι 11)
Ηχογράφηση/Μίξη/Mastering: Ε’n’D Productions ( Dtaeys)

Συμμετοχές:
«Οι ρίζες» -συμμετέχουν: Νιο.Στε., 3rd Face, Loonatik
«Ρούμι από Κούβα»-συμμετέχουν TLBM

license

all rights reserved

tags

about

Infinik Athens, Greece

Infinik is an MC from west Athens, Greece. G-Funk/West Coast style mixed with fresh sounds and tropical vibes, to create what is called "Nu Funk".

Member & Co-Founder of the Radical Breaks Label.

contact / help

Contact Infinik

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Infinik, you may also like: